شب اول

شناسه نوشته : 3991

1370/01/01

تعداد بازدید : 1291

شب اوّل
شب شريفي است و در آن چند عمل است اوّل آنکه چون هلال را بيند بگويد:
اَللّهُمَّ اَهِلَّهُ عَلَيْنا بِالاْمْنِ وَالأيمانِ وَالسَّلامَةِ وَالاِْسْلامِ رَبّي وَرَبُّکَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ
خدايا اين ماه را بر ما نو کن به امنيت و ايمان و سلامت و دين اسلام پروردگار من و پروردگار تو (اي ماه ) خداي عزوجل مي باشد.
و نيز از حضرت رسول صلي الله عليه و آله منقول است که چون هلال رجب را
مي ديد مي گفت:
 اَللّهُمَّ بارِکْ لَنا في رَجَبٍ وَشَعْبانَ وَبَلِّغْنا شَهْرَ رَمَضانَ
خدايا برکت ده بر ما در ماه رجب و شعبان و ما را به ماه رمضان برسان
وَاَعِنّا عَلَي الصِّيامِ وَالْقِيامِ وَحِفْظِ اللِّسانِ وَغَضِّ الْبَصَرِ
و کمکمان ده براي گرفتن روزه و شب زنده داري و نگهداري زبان و پوشيدن چشم
 وَلا تَجْعَلْ حَظَّنا مِنْهُ الْجُوعَ وَالْعَطَشَ
و بهره ما را از آن ماه تنها گرسنگي و تشنگي قرار مده.

دوّم غسل کند چنانکه بعضي از علماء فرموده‌اند از حضرت رسول صَلَّي اللَّهِ عَلِيهِ وَ اله مروي است که هر که درک کند ماه رجب را و غسل کند در اوّل و وسط و آخر آن بيرون آيد از گناهان خود مانند روزي که از مادر متولّد شده است.

سوّم زيارت کند حضرت امام حسين عليه السلام را

چهارم بعد از نماز مغرب بيست رکعت نماز کند بحمد و توحيد و بعد از هر دو رکعت سلام دهد تا محفوظ بماند خود و اهل و مال و اولادش و از عذاب قبر در پناه باشد و از صراط بي‌حساب مانند برق بگذرد.

پنجم بعد از نماز عشاء دو رکعت نماز کند بخواند در رکعت اوّل حَمْد واَلَمْ نَشْرَحْ يک مرتبه و توحيد سه مرتبه و در رکعت دوم حَمد و اَلَمْ نَشْرَحْ و توحيد و مُعَوَّذَتَيْن را و چون سلام نماز داد سي مرتبه لا اِلهَ اِلاّ اللّهُ بگويد و سي مرتبه صَلَوات بفرستد تا حقّ تعالي گناهان او را بيامرزد مانند روزي‌که از مادر متولّد شده.

ششم آنکه بخواند سي رکعت نماز در هر رکعت حمد و قُلْ يا اَيُّها الْکافِرُونَ يک مرتبه و توحيد سه مرتبه.

هفتم بجا آورد آنچه را که شيخ در مصباح متهجّد ذکر نموده فرموده ذکر عمل شب اوّل رجب روايت کرده است ابوالبختري وهب بن وهب از حضرت امام جعفرصادق از پدرش از جدّش از حضرت اميرالمؤمنين عَليهمُ السلام که آنحضرت را خوش مي‌آمد که فارغ سازد خود را چهار شب در تمام سال يعني اِحيا بدارد آن شبها را به عبادت و آن چهار شب: شب اوّل رجب و شب نيمه شعبان و شب عيد فطر و شب عيد قربان بود و روايت شده است از ابو جعفر ثاني حضرت امام محمَّد جوادعليه السلام که فرمود مستحَبّ است که هر آدمي بخواند اين دعا را در شب اوّل رجب بعد از عشاء آخرة : اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُکَ بِاَنَّکَ مَلِکٌ وَاَنَّکَ عَلي کُلِّ شَيْءٍ مُقْتَدِرٌ
خدايا از تو خواهم بواسطه آنکه تو فرمانروايي و تو بر هر چيز توانايي
وَاَنَّکَ ما تَشاءُ مِنْ أَمْرٍ يَکُونُ اَللّهُمَّ اِنّي اَتَوَجَّهُ اِلَيْکَ بِنَبِيِّکَ مُحَمَّدٍ نَبِيِّ الرَّحْمَة
و تو هر کاري را بخواهي مي شود خدايا من بسويت رو کنم بوسيله پيامبرت محمد پيامبر رحمت
ِ صَلَّي اللّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ يا مُحَمَّدُ يا رَسُولَ اللّهِ اِنّي اَتَوَجَّهُ بِکَ
درود تو بر او و آلش، اي محمد اي رسول خدا براستي من به تو رو آورده ام براي
اِلَي اللّهِ رَبِّکَ وَرَبِّي لِيُنْجِحَ بِکَ طَلِبَتي اَللّهُمَّ بِنَبِيِّکَ مُحَمَّدٍ
رفتن به درگاه خدا پروردگار من و تو تا بلکه بوسيله تو حاجت روا گردم خدايا به حق پيامبرت محمد
وَالاْئِمَّةِ مِنْ اَهْلِ بَيْتِهِ صَلَّي اللّهُ عَلَيْهِ وَعَلَيْهِمْ اَنْجِحْ طَلِبَتي
و به حق پيشوايان از خاندانش صلي الله عليه و عليهم که حاجتم را روا کن
پس سؤ ال کن حاجتت را و روايت کرده است عليّ بن حديد که حضرت موسي بن جعفرعليه السلام بعد از فراغ از نماز شب در حال سجده مي گفت:
 لَکَ الْمَحْمِدَةُ اِنْ اَطَعْتُکَ وَلَکَ الْحُجَّةُ
براي تو است ستايش اگر پيرويت کنم و تو حجت و برهان بر من داري
اِنْ عَصَيْتُکَ لا صُنْعَ لي وَلا لِغَيْري في اِحْسانٍ اِلاّ بِکَ
اگر نافرمانيت کنم نه کاري از من ساخته است و نه از غير من در مورد احسان مگر بوسيله تو
يا کائِنُ قَبْلَ کُل ِّشَيْءٍ وَيا مُکَوِّنَ کُلِّ شَيْءٍ اِنَّکَ عَلي کُلِّ شَيْءٍ قَديرٌ
اي بوده پيش از هر چيز و اي بود کننده هر چيز براستي تو بر هر چيز توانايي
اَللّهُمَّ اِنّي اَعُوذُ بِکَ مِنَ الْعَديلَةِ عِنْدَ الْمَوْتِ وَمِنْ شَرِّ الْمَرْجِعِ فِي الْقُبُورِ
خدايا به تو پناه برم از انحراف هنگام مرگ و از بازگشت بد در ميان گور
وَمِنَ النَّدامَةِ يَوْمَ الاْزِفَةِ فَاَسْئَلُکَ اَنْ تُصَلِّيَ عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاَنْ
و از پشيماني در روز قيامت پس از تو خواهم که درود فرستي بر محمد و آل محمد
و تَجْعَلَ عَيْشي عيشَةً نَقِيَّةً وَمَيْتَتي ميتَةً سَوِيَّةً وَمُنْقَلَبي مُنْقَلَباً
قرار دهي زندگي مرا زندگي پاک و پاکيزه و مرگم را مرگي معتدل و مستقيم و بازگشتم را بازگشتي گرامي
کَريماً غَيْرَ مُخْزٍ وَلا فاضِحٍ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِهِ
که خواري و رسوايي در آن نباشد خدايا درود فرست بر محمد و آلش
الاْئِمَّةِ يَنابيعِ الْحِکْمَةِ وَاُولِي النِّعْمَةِ وَمَعادِنِ الْعِصْمَةِ وَاْعصِمْني بِهِمْ
آن پيشواياني که سرچشمه هاي حکمت و ولي نعمت و معادن عصمتند و بوسيله ايشان مرا
مِنْ کُلِّ سُوَّءٍ وَلا تَاْخُذْني عَلي غِرَّةٍ وَلا عَلي غَفْلَةٍ وَلا تَجْعَلْ عَواقِبَ اَعْمالي حَسْرَةً
از هر بدي محافظت فرما و مگير مرا در حال غرور و نه در حال غفلت و بي خبري و قرار مده پايان کارهايم را حسرت و افسوس
وَارْضَ عَنّي فَاِنَّ مَغْفِرَتَکَ لِلظّالِمينَ وَاَنَا مِنَ الظّالِمينَ
و از من راضي شو که راستي آمرزشت مخصوص ستمکاران است و من نيز از ستمکارانم
اَللّهُمَّ اغْفِرْ لي ما لا يَضُرُّکَ واَعْطِني ما لا يَنْقُصُکَ فَاِنَّکَ
خدايا بيامرز از من آنچه را زيان به تو نزند و عطا کن به من آنچه تو را کم نيايد
الْوَسيعُ رَحْمَتُهُ الْبدَيعُ حِکْمَتُهُ وَاَعْطِنِي السَّعَةَ وَالدَّعَةَ وَالاْمْنَ
زيرا که رحمت تو وسيع و فرزانگيت تازه و جديد است و عطا کن به من وسعت و فراخي و امنيت
وَالصِّحَّةَ وَالْبُخُوعَ وَالْقُنُوعَ وَالشُّکْرَ وَالْمُعافاةَ وَالتَّقْوي وَالصَّبْرَ
و سلامتي و فروتني و قناعت و سپاسگزاري و تندرستي و پرهيزکاري و شکيبايي
وَالصِّدْقَ عَلَيْکَ وَعَلي اَوْلِياَّئِکَ وَالْيُسْرَ وَالشُّکْرَ
و راستي (و درستي ) نسبت به تو و نسبت به دوستانت و آساني و شکر
وَاعْمُمْ بِذلِکَ يا رَبِّ اَهْلي وَ وَلَدي وَاِخْواني فيکَ وَمَنْ اَحْبَبْتُ وَاَحَبَّني وَوَلَدْتُ
و در اينها که گفتم و با من شريک ساز پروردگار من خانواده و فرزندان و برادران ديني مرا و کساني را که من دوست دارم يا آنان مرا دوست دارند و فرزندان آينده
وَوَلَدَني مِنَ الْمُسْلِمينَ وَالْمُؤْمِنينَ يا رَبَّ الْعالَمينَ
و پدران گذشته من از مسلمانان و مؤ منين اي پروردگار جهانيان.
ابن اُشَيْم گفته اين دعاء بعد از هشت رکعت نماز شب و پيش از نماز وِتْر است آنگاه سه رکعت وِتْر را بجا مي آوري
پس چون سلام دادي بگو در حالتي که نشسته باشي اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذي لا تَنْفَدُ
ستايش آن خدايي را سزاست
خَزاَّئِنُهُ وَلا يَخافُ آمِنُهُ رَبِّ اِنِ ارْتَکَبْتُ الْمَعاصِيَ فَذلِکَ ثِقَةٌ مِنّي بِکَرَمِکَ
که خزينه هايش پايان نپذيرد و هر که در امان او بود هراس ندارد پررودگارا اگر من دست به نافرماني زدم اين بخاطر آن اطميناني بود که به کرم تو داشتم
اِنَّکَ تَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبادِکَ وَتَعْفوُ عَنْ سَيِّئاتِهِمْ
براستي که تو از بندگانت توبه شان را مي پذيري و از گناهانشان درگذري
وَتَغْفِرُ الزَّلَلَ وَاِنَّکَ مُجيبٌ لِداعيکَ وَمِنْهُ قَريبٌ وَاَنَا تائِبٌ اِلَيْکَ مِنَ الْخَطايا
و لغزشهاشان بيامرزي و براستي که تو خواننده ات را پاسخ دهي و به او نزديکي و من بسوي تو از گناهان توبه کنم
وَراغِبٌ اِلَيْکَ في تَوْفيرِ حَظّي مِنَ الْعَطايا يا خالِقَ الْبَرايا
و ميل دارم از درگاهت که بهره ام را از عطاهاي خويش فراوان گرداني اي آفريننده خلايق
يا مُنْقِذي مِنْ کُلِّ شَديدَةٍ يا مُجيري مِنْ کُلِّ مَحْذُورٍ
اي نجات دهنده من از هر سختي اي پناه ده من از هر خطر و چيز ترسناک
وَفِّرْ عَلَيَّ السُّرُورَ وَاکْفِني شَرَّ عَواقِبِ الاُْمُورِ
خدايا نشاط و خوشحاليم را فراوان گردان و از شر پايان هر کار نگاهم دارد
فَاَنْتَ اللّهُ عَلي نَعْمائِکَ وَجَزيلِ عَطاَّئِکَ مَشْکُورٌ وَلِکُلِّ خَيْرٍ مَذْخُورٌ
که براستي اي خدا تو بر نعمتها و عطاهاي سرشارت مورد سپاسگزاري هستي و براي هر خير و خوبي ذخيره ما باشي
و بدان که علماء از براي هر شب اين ماه نماز مخصوصي ذکر فرموده اند که مقام را گنجايش نقل آن نيست.